Ik werk in het gebied waar fysiek materiaal en transcendente ervaringen samenkomen.
Daarbij ontmoet ik oeroude thema’s zoals het scheppingsmoment, de godin en de natuurlijke beweging van groei, baren en verval.
Ik doe onderzoek door mijn eigen lichaam te recreëren in klei en vuur. En door fysieke studie naar antieke beelden en verhalen.
Het maakproces speelt in mijn werk net zo’n belangrijke rol als de uiteindelijke beelden (en scherven) die het werk oplevert.
Steeds meer ervaar ik het als een ritueel van klei, water, vuur en lucht. Een ritueel waarin de godin zichtbaar wordt.
In het voorjaar van 2017 ontdekte ik op Bali de godin Dewi Saraswati, godin van de wijsheid en de kunst. De scheppende hindoe godin die zich verplaatst op een Lelie, schoonheid die groeit uit vieze modder. Datzelfde jaar nam de kunstenares Alexandra Engelfriet mij mee naar de klei in de Dollard (een deel van het wad). Daar gingen we letterlijk de klei in en voelde ik mij – misschien wel voor het eerst sinds de geboorte van mijn dochter – volledig materie. Op een universele, spirituele manier. Ik voelde mij verbonden met het pantoffeldiertje, verbonden met de aarde, verbonden met het leven zelf.
In de klei werd een verlangen gewekt dat me op een pad van verdieping bracht. Een wonderlijke, soms angstaanjagende, vaak vreugdevolle ontdekking van de godin, de leegte en de materie die ik ben.
Ik ontmoette Maria Magdalena in verhalen en beelden. Ze voelt als mijn link naar de sensuele, manifesterende vrouwelijke kracht. De kracht die weggeschreven werd uit onze christelijke verhalen en gebruiken. En daarmee uit de levens van mijn oma’s en opa’s, mijn moeder en vader, … uit het mijne. Tranen rollen over mijn wangen als ik dit gemis in mijn geschiedenis voel, het gemis in mij zelf.
Aan het einde van dat jaar liep ik weg van een theatrale avond over vergaderen die ik nota bene zelf georganiseerd had. Ik wilde niet praten, niet vergaderen, niet optreden. De volgende ochtend maakte ik een levensgroot zelfportret in klei. Of eigenlijk moet ik zeggen, de volgende ochtend ontstond dit beeld door mijn handen… Ik ontdekte mezelf voor de tweede keer in de klei.
Sindsdien zoek en werk ik verder. Ik zoek technieken om zo’n groot beeld van klei te drogen en in vuur te bakken. Er vallen scherven en er zijn kleine momenten van triomf. Onderweg ontstaat er kleiner werk en andere grote zelfportretten. Ik leer over uithollen, over vuur en ovens, over transformatie.
Ik ben onderweg.
WERK & Tentoonstellingen
oogst van scherven en beelden
Tentoonstelling
Atelierroute Utrecht 2020
Tentoonstelling in het bos
Rondleiding langs Magdalena I en Magdalena II
Landgoed ‘t Soete Zod 2020
de installatie van Marieke
Performance
Culturele Zondag Go West 2019
maak zacht
Interactieve installatie
Opening Werkplaats Overvloed 2018
Wat doet een programma-manager?
Installatie
PGMopen DeFabrique 2016
werk op tafel
Installatie / Gesammtkunstwerk
Opening Organisatieatelier 2015
TUSSEN DE REGELS
Installatie
Bedrijvencentrum Hooghiemstra 2014
Opleidingen
Hogeschool voor de kunsten Utrecht
autonoom beeldende kunst
2000 – 2004
Specialisatie Ruimtelijk werk en beeldhouwen
(niet afgemaakt vanwege de geboorte van mijn dochter in het eindexamenjaar)
masterclasses Clay
alexandra engelfriet
2016 – 2018
o.a. Ruwe klei (5 dagen), Op ‘t Wad de klei in (7 dagen) en Masterclass in 4 ton klei (2 avonden)
bonfire and paperfiring
patty wouters
2018
Workshop Stoken in een papieroven
Leerwerkplaats tussen de regels
twijnstra & Gudde
2013 – 2014
Over het verbinden van kunst en filosofie en met de (organisatorische) vraagstukken van deze tijd.
beeldhouwen steen en klei
Artibus / bleu et vert
1995 – 1999
Diverse cursussen (ruim 200 dagdelen) beeldhouwen in steen en klei door Angela Bottenberg, Miriam Miras, Gerard van Rooy, Cristien Sielcken
Algemene sociale wetenschappen
Universiteit utrecht
1992 – 1997
Sociaal Economisch Beleid en arbeidsvraagstukken
In de media
