Oogst, scherven en beelden

Mijn maakproces begint heel persoonlijk, diep in mezelf. Maar als de beelden klaar zijn – letterlijk door mijn handen en door het vuur gegaan – dan zijn ze niet meer van mij. Het werk is dan ‘zichzelf’ geworden en klaar om de wereld in te gaan. Een aantal beelden vond hun weg naar huiskamers en altaartjes. Een aantal wacht nog op een nieuwe plek, misschien wel bij jou?

Tijdens het oogsten van mijn werk moest ik ook de scherven onder ogen zien. Er vielen er veel dit jaar, ze brachten me behalve tranen, veel ambachtelijke kennis en diepe inzichten. Ik leerde de scherven in te sluiten in mijn werk. Ze niet meer te bekijken als mislukking, maar als natuurlijk deel van een eindeloos creatieproces. Een proces dat niet alleen vorm brengt, maar ook verval.
De scherven zijn onderdeel van mijn werk geworden.