Oogst, scherven en beelden
Mijn maakproces begint heel persoonlijk, diep in mezelf. Maar als de beelden klaar zijn – letterlijk door mijn handen en door het vuur gegaan – dan zijn ze niet meer van mij. Het werk is dan ‘zichzelf’ geworden en klaar om de wereld in te gaan. Een aantal beelden vond hun weg naar huiskamers en altaartjes. Een aantal wacht nog op een nieuwe plek, misschien wel bij jou?
Tijdens het oogsten van mijn werk moest ik ook de scherven onder ogen zien. Er vielen er veel dit jaar, ze brachten me behalve tranen, veel ambachtelijke kennis en diepe inzichten. Ik leerde de scherven in te sluiten in mijn werk. Ze niet meer te bekijken als mislukking, maar als natuurlijk deel van een eindeloos creatieproces. Een proces dat niet alleen vorm brengt, maar ook verval.
De scherven zijn onderdeel van mijn werk geworden.
Lilith door het vuur
Lilith is door het vuur! 24 uur duurde de stook. Ik begon bij zonsopgang en was toen de zon weer opkwam klaar. Na een paar uur slaap maakte ik met een bonzend hart de oven open. Mijn lief Jan Jaap steunend achter me. Lilith is door het vuur, terug in de wereld....
Liliths vuur brandt
Ik zit bij het vuur van Lilith. Vanochtend ben ik vroeg opgestaan om de eerste kooltjes rond zonsopgang aan te steken. Het beeld is een zelfportret. Een verbeelding van mijn ervaring en verlangen naar de energie van Lilith. Stromend van levensenergie, krachtig,...
De kracht van kleine korreltjes
Vorige week deed ik vuurproeven in het bos. Sinds ik in 2017 een eerste beeld van Maria Magdalena maakte ben ik op zoek naar een manier om levensgrote beelden in direct vuur te bakken. Er vielen sindsdien veel scherven. Steeds duidelijker ontdek ik dat die scherven...