Ze is door het vuur

Gisteren begonnen we bij het eerste ochtendlicht met een klein vuurtje in de oven. Tergend langzaam brengen we de temperatuur omhoog.
Al het leem van de oven moet eerst drogen.

Elke keer als er geen stoom meer uit de schoorsteen komt, maken we het vuur een klein beetje groter. Dan vindt de warmte weer nieuwe hoekjes van natte leem, verschijnt er weer stoom en temperen we het vuur weer. Een oefening in geduld.

Rond 6 uur durven we eindelijk omhoog met het vuur tot rond middernacht de vlam uit de schoorsteen komt. Het vuur raast op ruim 950 graden door de volledige oven.  Die vuurkracht houden we anderhalf uur aan tot we voelen dat het genoeg is geweest.

Dan gaan we slapen en laten we de oven afkoelen.

Vanmiddag braken we heel voorzichtig de ovenwand af rond de Holy Grail.

Daar zit ze nu, prachtig van kleur, verstild.